Enkhuizer uitje (column van Gerda)

Woensdagochtend. Zoals elke morgen begin ik de dag met een krantje en koffie.
In het Stad-en-Streek-gedeelte valt mijn oog op een veelbelovend “Uitje”: `In de Vredeskerk in Bergen aan Zee wordt vandaag de compositie “Water” van Bastiaan Buissink uitgevoerd. Naast Buissink spelen Bob Martens, Jeroen en Karel Daran Scharten (vibrafoon), Karin Opstelten (cello)  en Andreas Keesman (contrabas). Buissink schrijft zijn werk altijd voor de plek waar hij het zal uitvoeren en kan ook worden gehoord als een natuurbeleving`. Woensdag, 20.15 uur

Nou, dat leek me wel wat. Alleen al de locatie! Ik ben gek op kerkjes. Altijd een prachtige akoustiek. En ook zo´n mooi adres: Kerkstraat 21. Dan vraag ik Marjo mee. Misschien kennen jullie haar nog van een lezing een aantal jaren geleden over Dorische muziek. Zij heeft nu een optreden van Johan op de site gezet (op het Forum). Na de sport even langsgefietst en jawel hoor: ze gaat graag mee. Leuk! In de loop van de middag bedacht ik me dat Marie het vast ook wel kan waarderen en dat klopte: als altijd heerlijk enthousiast.

Mooi aangekleed, kwetterend en kakelend rijden we richting Bergen en de Vredeskerk. En passant wil ik de uitvinder van het navigatiesysteem uit de grond van mijn hart danken: zonder had ik het niet gevonden. Om 20.10 treden we binnen. Nipt op tijd. Dachten we. Maar de muziek klonk al. Prachtige muziek. Intrigerend. Komt er een verbolgen mevrouw fluisterend en manend rustig aan te doen. We waren te laat. De voorstelling begon om 19.30, er was geen pauze en we konden ook niet zachtjes aanschuiven. Ik nog aangevoerd dat we helemaal uit Enkhuizen kwamen en het stond echt als 20.15 in de krant. Ze was niet te vermurwen: we mochten wel in het voorportaaltje luisteren maar, zo benadrukte ze: DAN WIL IK NIKS HOREN!!!
De muziek was fascinerend en als je de kou, de tl-verlichting en de centrale verwarming die
regelmatig aansloeg wegdacht, was het toch genieten geblazen.

De krant had ik al naar Jolanda gebracht (we delen de krant, de honden en lief&leed). Vanochtend kon ik het niet laten. Ik moést weten of ik het verkeerd gelezen had. Jolanda was niet thuis. De hond Junior wel maar daar had ik even niets aan. Ik moest m’n krant terug! En wat zie ik daar op de keukentafel: ha gelukkig, de ontknoping is nabij. Fluks richting TIP5 rubriek. Het artikeltje opgezocht. Aanvang 20.15… Een schrale troost.

Gerda Vroom